15 augustus 2009

Hi folks,
Onze wensen zijn gisteren toch enigszins verhoord. Na een goed uitgeslapen te hebben (tot 8u30) voelt Sven zich vandaag al pakken beter. We haasten ons naar het voor Amerikaanse normen uitgebreide ontbijt. Er is geen vlees of kaas te bekennen maar wel donuts, bagels, muffins, toastbrood, yoghurt, cornflakes enzo. Er zijn ook roereieren en spek en gebakken aardappelen en een soort hamburgers (nu vraag ik je ???). Ook is er een machine waarmee je zelf wafels kan bakken.
Na een stevig ontbijt vertrekken we richting Sequoia National Park, Sven geeft het stuur nog even af en Gwendy neemt de honneurs waar. Dat is in een Amerikaanse stad toch wel een beetje aanpassen, enkelrichtingstraten, pinken niet-pinken, stops, fullstops, 4-waystops,verkeerslichten die voorbij het kruispunt staan,turn right on een redlight, …
Tijdens onze rit rijden we tussen de sinaasappelsplantages en de druivelaars. Na een rit van ongeveer een uurtje komen we aan het park aan.Als we trots onze annual national parkpass willen laten zien, krijgen we te horen dat het dit weekend gratis weekend is. Oeioei waarschijnlijk zal er dan wel veel volk zijn.

Vandaag is het moederkesdag in België en dus willen we nu even bellen naar Moesje,de Moemoe en de mama van Gwendy, het is nu al avond in België. Tot ons groot spijt is er in het nationale park geen ontvangst.Daar hadden we natuurlijk niet bij stilgestaan, in België heb je zelfs in een bos ontvangst. Maar die zijn natuurlijk niet zo immens en zo’n gsm-mast midden in Sequioa zou ook geen zicht zijn. En trouwens hoe hoog zou die mast dan moeten zijn??
Gelukkig weten we dat onze familie thuis ook onze blog volgt, dus kunnen we langs deze weg ook nog ‘Gelukkige moederkesdag’ wensen, we zijn jullie zeker niet vergeten hoor.

Sequioa National Park is een park waarin,de naam zegt het al zelf, veel Sequioa’s staan. Dit zijn de grootste bomen van de wereld, zo had ik toch altijd verstaan. Bij nader onderzoek in het foldertje van het park staat dat het echter niet de hoogste of de dikste bomen zijn, maar ze wel het meeste massa hebben. Ja zo hebben ze altijd gelijk natuurlijk. Maar hoe het ook zij, de bomen zijn immens. Je voelt je echt een dwerg. Je loopt precies in een sprookje rond. Onwerkelijk. De grootste (meeste massa,wat dan ook,….)boom van de wereld staat hier. General Sherman genaamd . Het is even een wandelingetje erheen, maar het doet deugd. Sequioa national park ligt in de bergen en ook vandaag moesten we met de auto veel stijgen (tot 2800m) en dalen en kronkelige bergweggetjes met haarspeldbochten. Dit was niet bevorderlijk voor Svens oor en bijhorende Vertigo maar het ging (mede door de medicatie) al veel beter dan in Death Valley. Zo goed zelfs dat Sven na de middag het stuur weer overneemt (of vond hij heimelijk mijn bergrij-kunsten niet toereikend ????).Het is hier ook aangenaam koel (20°C) in de schaduw van deze immense bomen, koud vinden Zane en ik eigenlijk, maar we worden voor zot afgedaan 

’s Avonds eten we in een Mexicaans restaurant in Visalia, het is er heel gezellig en goedkoop, alleen spijtig dat het eten op niks trekt . Toch voldaan gaan we terug naar ons hotel. We hebben net als gisteren een kamer in het Comfort Suites hotel in Visalia. Het zijn er echt knappe kamers, met een zitkamer aan.Daarin staat ook nog een zetelbed, je kan er dus eigenlijk met 6 slapen. We hebben hier 2 TV’s, 2 telefoons, een microgolfoven, een afwasbak (naast een lavabo), een ijskast,.... Echt luxe. En beneden is er een buitenjacuzzi. Ik ga er met Zane nog even heen. Zaaaaaalig. Moe maar voldaan kruipen we onder de wol. Maar vooraleer we gaan slapen, regelen we nog tickets voor de baseballwedstrijd Oakland Athletics – Yankees van 18/8.

Morgen rijden we naar San Francisco. Hopelijk ondervinden we niet te veel hinder van de bosbranden onderweg.

Greetz,

Gwendy